Donderdag 27 jan 2017

sochtends vroeg wakker want om 0430 wordt t ochtendgebed aangekondigd door de verschillende moskeen. Voor het hotel ligt een armoe kampongwijk met veel golfplaten en winkeltjes. In de verte zien we dd wolkenkrabbers voor deze grote stad. T hotel ligt aan een groot verkeers kruispunt. Ten zuiden ligt de wijk waar ma geboren is. Na t onbtijt gaan we dan ook lopend hier naar toe. De wijk is ruim opgezet met boulevaards en vele koloniale bungalows, die nu of bewoond worden door de rijkere Indos of er winkels in gevestigd zijn, of er nog vervallen bijliggen. Het geboortehuis van ma in de jallan blambangan nr 19 blijkt een nieuwere woning te zijn, vierkant met een verdieping erop, niets meer van te herkenen. Enkele straten richting de dierentuin ligt nog steeds het St vincentius ziekenhuis waar oma bevallen is. In de wijk ernaast ligt de woning waar Pa na de oorlog 1-2 jaar gewoond heeft. Ook dit huis op de jallan Imam banjoj nr 124 is vernieuwe maar heeft nog dezelfde karakteristieke bungalowbouw. We nemen hierna een taxi om naar t oude centrum van Surabaja te gaan. Start bij het grote plein alun alun bij de rode brug. Merah. Het is een groot plein met enkele gouverneursgebouwen Verder enkele fabriekshallen en schuren , een oude gevangenis. We bezoeken de sampoerna tabaksfabriek waar nog 1500 werknemers neurotisch sigaretten van tabaksbladeren rollen. ( aanzicht om te huilen ). Daarna in t centrum gelopen langs de rivier met bloemestallen. Ik wordt gek en prikkelbaar van het verkeer, de warmte en uitlaatgassen. Corno besluit om dan maar naar de dierentuin van Suravaja te gaan met een taxi om bij te komen. Een gelukkige actie . In de diere.tuin weer natuur en rust en we eren er een soto ayam soep. Na enkele uren door deze prachtige dierentuin gelopen hebben ( veel apen ook , sommige waren ontsnapt en zaten in de bomen in ons wandelgebied). Daarna terug naar t hotel gelopen om lekker te douchen en buffet te eten bij t hotel. Helaas daarna geen avondrust of nachtrust, wantbin de kampong wers luidkeels van af de minaret met versterkers gezongen en ze lieten ook kinderen deze klagende liederen oefenen. Intussen probeerden we nog een Harry Potter film. Maar ik wist zeker nu, ik wil weg uit deze te drukke stad. Om gek van te worden. 0500 opstaan is t plan