maandag 31 juli 2017
1 augustus 2017 - Kalibaru Manis, Indonesië
sochtends / snachts dus om 0300 opgestaan om naar de top van de ardjoeno gebergte te gaan. Een ritueel die al jaren voor toeristen wordt opgevoerd. Overal staan 4x4 jeeps klaar om de toeristen naar t panoramapunt te brengen op 3000 meter hoogte. Alles in het donker. We rijden met onze gids en een driver naar boven. Veiligheid voorop , motoren moeten wachten op onze kolonne van 50 -75 jeeps !! Het is een smalle weg die slingerend en met een continue steile hoek van 45 graden omhoog gaat gedurende 30 minuten. Uiteindelijk rond 0400 bij de panoramaplek gekomen waar we met thee en koffie wachten op de zonsopkomst van 0500. We lopen naar t uitzichtpunt waar zo' n 50 personen op 1 plek staan te wachten en verdringen voor t beste plekje om fotos te maken. Om 0500 om glimp te zien van een licht en zicht van de Bromo vulkaan omgeven door mysterieuse wolken en mistnevels. Uiteindelijk pas om 0530 echt een klein zonnetje te zien die daarna achter sluierbewolking verdween. Vervolgens zochten we de jeep op om naar beneden binnen in t plateau te gaan. De Bromo ligt dus in een nog veel grotere vulkaan , plateau gebied van enkele kilometers wijd. We dalen af en rijden dan t vlakke grijze plateau op, wat vnl uit grijs zand / as bestaat. De " parkeerplaats staat
een kilometer of 2 van de trap naar de Bromo , welke met paardjes kan worden overbrugt. Wij lopen gewoon maar, 1 km vlak en 500 meter stijgendt. De laatste 200 meter over een steile trap klimmend naar de top van de Bromo. Wat ik niet wist dat alhoewel t een inaktieve vulkaan is, en toch stoom uit komt, wat in de krater een continu brullend geluid maakt. Bovenop de rand van de bromo is weinig plek om te staan ( 1 meter breed) en met 50 - 100 man boven is dat dringen, fotos maken en snel naar beneden weer gaan. We lopen zeer content terug naar de auto. Wat een machrig schouwspel is dit.
Na de Bromo gaan we weer 1/2 uur met de jeep naar t hotel. We nemen daar met xn allen ontbijt en om 0900 xhechen we weer uit. Met de auto rijden we weer het gebergte ( nationaal park ) gedurende1 uur af. Op t programma staat nog een waterval in dit park en na een extra 30 min komen we op de juiste plek. Weer een toeristen plek maar weinig mensen hier. We wirden nu achterop 3 scooters bij 3 jochies verder gebracht over een hele slechte weg ( vandaar niet meer per auto) . Dan nog 3 km lopen in de warme zon langs een kleine waterstroom ( waarlangs niet alleen prachtige bomen en planten , maar ook primitieve waterleidingen lopen voor t heldere drinkwater. Overal worden plastik regenjassen verkocht. En e reden de duidelijk, we gaan onder de relatief kleine , maar brede waterval lopen door t ondiepe water met grote en kleine rotsblokken om uit te komen in de kegelvormige bergwand met een kleine waterbak van 7 meter diep Wat een prachtige plek en spektakel. Zo verfrissend en verkoelend. De terugweg weer tzelde 3 km lopen , 2 km met scooters en dan met de auto 30 minuten om t bationale park uit te komen. Mijn verwachting was om langs de noordelijke kustweg te reizen naar de oversteekplaats naar Bali. Echter de reis ging door t midden van Oost Java opnieuw naar een berg gebied Kalibaru. Deze reis duurde toch weer 5 uur om 300 km te overbruggen , over kleine 2 baanswegen , te delen het vietfangers, fietsers, motoren , vrachtwagens en bussen. In de bergen nog een file / madjet, door een vastgelopen vrachtwagen Het is dan al donker en om 1830 komen we aan bij Kalibaru cottages. Dat blijkt een luxe hotel te zijn met zwembad en centerparks huisjes op t terrein. Lang leve de luxe weer. Ontspannen kunnen douchen en tv kijken en vroeg naar bed.
een kilometer of 2 van de trap naar de Bromo , welke met paardjes kan worden overbrugt. Wij lopen gewoon maar, 1 km vlak en 500 meter stijgendt. De laatste 200 meter over een steile trap klimmend naar de top van de Bromo. Wat ik niet wist dat alhoewel t een inaktieve vulkaan is, en toch stoom uit komt, wat in de krater een continu brullend geluid maakt. Bovenop de rand van de bromo is weinig plek om te staan ( 1 meter breed) en met 50 - 100 man boven is dat dringen, fotos maken en snel naar beneden weer gaan. We lopen zeer content terug naar de auto. Wat een machrig schouwspel is dit.
Na de Bromo gaan we weer 1/2 uur met de jeep naar t hotel. We nemen daar met xn allen ontbijt en om 0900 xhechen we weer uit. Met de auto rijden we weer het gebergte ( nationaal park ) gedurende1 uur af. Op t programma staat nog een waterval in dit park en na een extra 30 min komen we op de juiste plek. Weer een toeristen plek maar weinig mensen hier. We wirden nu achterop 3 scooters bij 3 jochies verder gebracht over een hele slechte weg ( vandaar niet meer per auto) . Dan nog 3 km lopen in de warme zon langs een kleine waterstroom ( waarlangs niet alleen prachtige bomen en planten , maar ook primitieve waterleidingen lopen voor t heldere drinkwater. Overal worden plastik regenjassen verkocht. En e reden de duidelijk, we gaan onder de relatief kleine , maar brede waterval lopen door t ondiepe water met grote en kleine rotsblokken om uit te komen in de kegelvormige bergwand met een kleine waterbak van 7 meter diep Wat een prachtige plek en spektakel. Zo verfrissend en verkoelend. De terugweg weer tzelde 3 km lopen , 2 km met scooters en dan met de auto 30 minuten om t bationale park uit te komen. Mijn verwachting was om langs de noordelijke kustweg te reizen naar de oversteekplaats naar Bali. Echter de reis ging door t midden van Oost Java opnieuw naar een berg gebied Kalibaru. Deze reis duurde toch weer 5 uur om 300 km te overbruggen , over kleine 2 baanswegen , te delen het vietfangers, fietsers, motoren , vrachtwagens en bussen. In de bergen nog een file / madjet, door een vastgelopen vrachtwagen Het is dan al donker en om 1830 komen we aan bij Kalibaru cottages. Dat blijkt een luxe hotel te zijn met zwembad en centerparks huisjes op t terrein. Lang leve de luxe weer. Ontspannen kunnen douchen en tv kijken en vroeg naar bed.